"Love"

It's all started from that word ad suddenly it gave birth to a million of things. .

Love- happiness, Completeness, colorful life, good changes, surprises, laughter, progressive outlook, hope, adventure  and a lots of good things that we humans really looking for. .

haaay. . ang sarap mainlove. . .oo nman!! kapag Puro iyan lang ang mararanasan mo. . kadalasan kasi. . .may hatak hatak yang "negative sides". .Totoong mararanasan mo ang good sides lahat yun kasama nga lang yung contradictions. Hindi ko alam kung magkakakambal sila pero sa tingin ko iyan ang sinasabing "balance of nature". Pero para sa mga readers na kahapon pa lang pinanganak at wala pang alam kundi maglaro. . .Huwag matakot magmahal ng totoo. . .Isipin na lang natin. . walang trill kung walang Nega. .ingatan na lang natin. . .Pano?.. . wag na wag ipaglalaban ang pride!!

Masarap gumising sa umaga na sa unang paglanghap mo ng Oxygen ay nakapagpasalamat ka sa Diyos at sa Paghinga mo ng Carbon dioxide ay "siya" ang naisip mo.. .Na agad na susundan ng malaking ngititi kahit na hirap mo pang ibuka ang bibig mo dahil sa baho at sa nanuyong laway sa gilid ng iyong pisngi. . .May mga muta man namuo o wala sa iyong mga mataay di ka pa din didilat dahil dahil pilit mo munang iisipin ang muka "niya". (Lalong mag-i-stretch ang ngiti) Saka ka pa lang magkakalakas na bumangon sa iyong hinihigaan (pero mauuntog ka dahil nakalimutan mo palang dumilat. . ayan mulat na) Hihinga, ngingiti,magpaplano kasama nya, maglalakbay,mauuntog at magigising sa katotohanan.

Oo! ito nga iyon, mangangarap ka ng gising at sa mga pangarap na iyon na hinabi ng pag-ibig ay matutuklasan mo ang saysay mo bilang tao na binigyan ng damdamin; ang umibig.

Mahirap i-describe ang pag-ibig, napakahirap. . .Definition palang na pinapasa ng mga friends mo. .eh hindi na kakayanin ng inbox mong may 500 messages capacity. .
Napakagandang topic, kinahihiligan ng lahat. .Pero kung hihimay himayin ang bawat parte ay mahirap simulan. . mabigat sa isipan (wew?) Talagang mahirap isipin dahil ang pag-ibig ay wala sa isip kundi nasa puso. (Para sa mga taong pilit ginagamit ang utak sa pagmamahal. . kaya laging nasasaktan)

Ang pag-ibig ay wala sa hangganan na maabot ng karunungan kundi sa damdaming nararanasan
 

Kaya nga sa pagitan ng isang relasyon, o sa anumang sitwasyon masasabi kong hindi perpekto ang pag ibig. Dahil ang pag ibig na pinag uusapan natin ay para sa kapwa tao; BF, GF, crush, ka-MU (ka-m.u/ ka-mutual).Nagiging perpekto lang ang pag-ibig kung ito'y mula sa Diyos dahil sakanya talaga ito unang nag-exist. Kumabaga PURE kaya walang bahid ng anumang dahilan para hindi maging perpekto.

Dito sa mundo, inuulit ko, sa anumang relasyon o sitwasyon, hindi perpekto ang pag-ibig. Laging may status na "its Complicated". Kahit na ipaglaban mo sa harap ko ngayon na masayang masaya ka sa buhay pag-ibig mo ngayon, masaya ka lang dahil may dahilan at ok kayo kaya hindi mo masyadong pansin ang Negatives..


Basta! hindi perpekto!. . Malamang dahil nga ito ay isa lamang damdamin.. Hindi sakto ang binibigay ang dulot sa atin. Bakit ba kasi walang subject para dito? hahahaha. . "ok class I'm your teacher on Love"- hahaha. .

walang ganun eh. . Walang formulas para makuha ang sagot sa mga problema kapag napo-fall ka na, walang mapa kung saan mo makikita ang taong mahal mo, walang dictionary para sa mga salitang di mo masabi, walang encyclopedia para malaman ang hindi mo maipaliwanag na nakikita, nadarama, nagagawa at pinaka huli, walang machine kagaya ng x-ray, stethoscope, c.t scan ang makakapaglocate kung alin ba talagang bahagi ng katawan ang nagmamahal at nasasaktan para magkaroon prevention sa paglala nito. Dibdib ba? ribs? puso? baga? likod? paa? tuhod? balikat? ulo?


Walang timbangan ang makakapagsabing sumusobra ka na, walang stoplight na magsi-signal ng stop, Go, and Wait.
 
WALA lahat ang bungang ipinundar ng ating mga kaisipan. Wala sa ni isa mang henyong nakilala sa mundo ang nakapaliwanag at nagturo sa atin ng  pag-ibig. . Tayo lang mismo ang nag-aaral nito. .kung kayat di natin maiwasn magkamali.. dahil sa pagkakamali dun natututo. .

basta. . Pakiramdaman nating mabuti at humingi ng guidance kay LOrd, For sure bibigay din Nya yan. . sa tamang panahon. . wag mainip sa oras at panahon na lilipas.,mas masarap maghintay.

That's What Friends Are For

Minsan natanong sa akin ng mga taong kapwa ko walang magawa sa buhay kung kilala ko daw ang sarili ko.  Nosebleed ako sa tanong na yun hah! 

 Ang sagot ko, malamang sa oo.  Although may mga pagkakataon na nalilito ako sa mga bagay-bagay pero most of the time, alam ko ang mga reactions ko sa mga situations na dadating sa buhay ko.  Alam ko rin usually kung paano ko sosolusyonan ang mga ka-shitan ko sa buhay.  Pero siyempre I must admit na di naman ako perpekto. Ang masama nga niyan feelng ko lagi pa rin akong sablay kahit alam kong lagi akong nag re-reflect sa buhay.  Yes sister and brother, lahat naman tayo siguro pumapalpak sa buhay. 

Kaso lang, masyado naman na siguro akong mayabang kung sasabihin ko na alam ko ang mga bagay na dapat ituwid sa buhay ko.  Kasi ang tanong talaga diyan ay “Alam ko nga, naitutuwid ko naman ba?”   

Malamang sa hinde… kasi dahil kilala ko nga ang sarili ko…  I know that it would take some time bago ko mailagay sa kukote ko na diko na dapat ulitin pa ang mga kapalpakang iyon.

21 Days.  You have to do something consistently for a minimum of 21 days before it becomes a habit.  Narinig ko na to noon.  Diko pa nata-try ito, seriously.   There must be 2 reasons why this is difficult for me.

Una, alam kong tamad akong tao and I wouldn’t last 21 minutes to change something in my routine.  Example… mag-ayos ng sarili…  (example lang yan okay?)  Before the deed, I would of course think about it…  and dahil kilala ko na ang sarili ko na I would definitely drop that idea, I wouldn’t even try picking up my big butt… UNLESS a friend tells me that I really look untidy which brings me to point number 2.

I am very unfortunate to have the nicest friends.  They could never tell me that I look pangit or mukhang ewan kasi they don’t want to hurt my feelings.  Ang nice nila supperr.  Anyway, ano ba talaga ang tinutumbok nitong ka-blog-gastugang ito? 

Ang tanong dito really is…  Kayo ba, naiinis ba kayo sa akin?  May mga habits ba ako na kinaiinisan niyo at dahil sobra kayong mabait hindi niyo masabi-sabi sa akin?  Open naman ako sa mga corrections, kaya lang this correction has to be artistically said para di ako masaktan.  (Siyempre may “kaya lang” dun noh?) 

Seriously, kahit na gaano ka-ganda ang pagkakasabi mo sa isang tao na mabaho ang ngala ngala niya…  pagtalikod niya, masama pa rin ang loob niya sayo, diba?  eh bakit nga naman?  Simple, because the truth hurts… Kampante siya sa pagiging bad breathe niya eh, pakialam niyo ba?  Meganung mga bagay.   Bakit ba itong bad breathe pa na to ang ginawa kong example haay!

Pero di naman talaga ito ang point ko… 

Lahat tayo may mga kinaiinisang tao.  Ang attitude ko towards that… kapag diko friend, deadma!  Kapag friend ko naman, hindi ako maiinis, pero definitely, he/she will have a piece of my mind.  Alam kasi ng mga friends ko, (fortunately) na sino ba naman ang magsasabi sa kanila ng hindi magandang pag-uugali nila kundi mga kaibigan nilang malapit sa kanila diba?

Isa pang attitude ko kapag naiinis ako sa isang tao, lagi akong may benefit-of-the-doubt about that person.  Like, kung kagaya niyo ako mag-isip, iisipin kong, siguro may gum disease lang yung tao, and maybe singawin talaga siya kaya bihira kung mag-toothbrush kasi masakit nga naman kapag laging nadudukdok ang singaw sa tutbras.  

Pinipiplit kong intindihin kung bakit ganun ang isang tao.  Laging may mga tanong na “Aware kaya siya sa ginagawa niya?”  “Alam kaya niyang nakakainis na siya?”

Kaya ang point ko talaga is this (ito pa lang ang point mo talaga hah?)

I believe you will become a better person kapag may mga kaibigan kang nagchi-chismis ng mga bagay na di nila kayang sabihin sayo.  This way kasi, nagiging habit na sa kanila ang sabihin ang isang bagay na hindi maganda.  And then eventually, after 21 days na pinag-uusapan ka, nagiging artistic na ang pagsasabi nila ng hindi magandang ugali mo later, kaya hindi ka na masyadong masasaktan.  Ito yung klase ng mga kaibigan na kapag may problema ka , sasabihin nila sayo ang ayaw mong marinig.  Masakit pero it saves you from humiliation from other people who are not your friends.  Like for example…kapag ang boses mo eh hindi na kanais nais sa pandinig sa tuwing may videoke session or kapag sobra ka nang epal sa harapan nang ibang tao na talaga namang tornado na ang kaeeklabu mo…  mabuti yung may kaibigan kang nagsasabi na… “namanhid ang tenga ko sayo ha, please lang kalimutan mo na ang pangarap mong maging singer”  Or “uy hindi halata sayo na mayaman ka kaya tigilan mo na ang pagpapanggap mong sosyal ka, mas bagay sayo ang mag-inarteng hampas lupa, pramis!”

Or kung naririndi ka na sa kada-drama ng friend mo tungkol sa mga kalalakihan niya sa buhay kaya mong sabihin ang mga advise na ganito…“Sister, lika dito at tulungan mo akong magpakamatay para matigil na ang kalbaryo ko sa kadramahan mo sobra sobra na ang stress na naidudulot mo kaya mahiya ka naman sa akin dahil hoy, hindi naman kaguwapuhan yang jowa mo para pag-aksayahan mo ng brain cells idagdag mo pa na isa siyang big-waste of tear ducts (whatever)”   Pero sasabihin mo yan ng mabilis na mabilis… sige go balik ka ulit dun sa naka-italics and this time bilisan mo ang pagbasa nang hindi humihinga okay, at wag kalimutan ang smiles habang sinasabi mo to para kahit na imbiyerna ka na eh tatanggapin pa rin niya ang mga words of wisdom mo.

But the bigger question there is (sasabunutan na kita, dipa ba tapos ang mga questions mo sa sarili mo???)…  

Paano kung dimo siya friend?  Paano kung friend lang siya ng friend mo at palagi siyang kasama kapag may lakad kayo?  Paano mo maiiwasan ang humahagupit na bagyo kapag nag-uusap kayo (bad breathe issue ulit, hehehe)  At hindi mo na talaga matiis ang ka-epalan at kadramahan niya sa buhay?  Ia-applay mo pa rin ba ang 1) 21-day rule sa kanya?   O ang 2) benefit-of-the-doubt rule kaya?  3) Maaawa ka ba sa taong ito dahil alam mong wala siyang kaibigan na magsasabi sa kanya na hindi na talaga pumapatok ang ka-eklatan niya sa ibang tao? 

Tsk, knowing myself, dun ako sa number 3).  What turns me off lang kasi talaga eh yung mga taong plastic at sosyal dahil siguro di ako ganun eh. Major major baduy akong tao and the major reason behind this is because kinatatamaran ko ang magpa-impress.  Malaking effort kaya yun?  Kaya kapag may mga taong super pa-impress sa ibang tao, naaawa talaga ako sa kanya.

Awa naman ng Diyos may mga taong tanggap ako bilang ako. Oo’t magkakapikunan pero walang taniman ng sama ng loob.  Magkaka-listahan ng ka-utangan pero at least walang payabangan…  walang inggitan… walang plastican…  Listahan lang ng mga birthday ang pinanghahawakan, at listahan ng mga mabubuting bagay na nagawa sa isa’t isa.  Para sa akin yun ang tunay na ipagmamayabang.  Mapalad ako dahil sa dami ng kapalpakan ko sa buhay, masasabi konghindi ako pumalpak sa mga kaibigan ko.

Unconditional Acceptance

My boyfriend and I went out to McDonald’s one crisp March morning.

We were standing in line, waiting to be served, when all of a sudden everyone around us began to back away, and then even my boyfriend did. I did not move an inch. An overwhelming feeling of panic welled up inside of me as I turned to see why they had moved. As I turned around I smelled a horrible "dirty body" smell. There, standing behind me, were two poor homeless men. As I looked down at the short gentleman close to me, he was smiling. His beautiful eyes were full of God’s light as he searched for acceptance.

He said "good day" as he counted the few coins he had been clutching. The second man fumbled with his hands as he stood behind his friend. I realized the second man was mentally challenged, and the gentleman was his salvation. I held my tears as I stood there with them. The young lady at the counter asked him what they wanted. He said, "Coffee is all, miss," because that was all they could afford. (If they wanted to sit in the restaurant and warm up, they had to buy something. He just wanted to be warm.)

Then I really felt it! The compulsion was so great I almost reached out and embraced the little man. That is when I noticed all eyes in the restaurant were set on me, judging my every action. I smiled and asked the young lady behind the counter to give me two more meals on a separate tray. I then walked around the corner to the table that the men had chosen as a resting spot. I put the tray on the table and laid my hand on the gentleman’s cold hand. He looked up at me, with tears in his eyes, and said, "Thank you."

I leaned over, began to pat his hand and went back to our table. When I sat down my boyfriend smiled at me and said, "That is why God gave you to me, honey, to give me hope." We held hands for a moment and at that time we knew that only because of the grace that we had been given were we able to give. We are not church goers, but we are believers. That day showed me the pure light of God’s sweet love.

Cosmo Bachelor Bash 2010: The Event

Sixty nine hot bachelors and ten celebrity centerfolds were part of the 2010 Cosmopolitan Bachelor Bash organized by Cosmopolitan Philippines.

It's Cosmo’s 9th Bachelor Bash, which was held last September 9, 2010 at Hall D of the World Trade Center in Pasay. Gates opened at 7PM.

Sam Milby

Aljur Abrenica

Baron Geisler

Paul Jake

Kean of CallaLily

Edgar Allan Guzman

Carl Guevarra

Ian Batherson

Steven Silva

Mateo Gudicelli

Sam Milby

Daniel Matsunaga

Rodjun Cruz

Rafael Rossell

Aljur Abrenica

Carl Guevarra

Carl

Carl

Carl

Carlo Aquino

Christian Bautista

Daniel Matsunaga

Ervic

Jay-R

JC Tiuseco

Ervic

Jorross Gamboa

Kris Lawrence

Luis Allandy

Marco Manalac

Mateo

Prince Stefan

Prince

Rafael

Rocco Nacino

Rocco

Sam

Tom Rodriguez

Christian

My New Crush

Joseph Vincent Encarnacion,21, a full bred Filipino in San Fernando Valley, is an up-and-coming acoustic ARTIST striving to make a name for himself in the world of MUSIC. Growing up, Joseph had an open EAR for music, listening to all types of genres from hip-hop to rock. He picked up his first GUITAR at the age of 15 and started off by playing covers of some of his main musical influences, Jack Johnson and Jason Mraz. He began writing and COMPOSING his own original songs at the age of 16.
Joseph has played large LA-venues including The House of Blues, The Knitting Factory, El Rey Theatre, The Roxy Theatre, and The Troubadour, and also plays at smaller, more INTIMATE venues and local coffee-shops. Joseph’s tunes can also be found streaming through the World Wide Web, with over 350,000 plays on MYSPACE and over 60,000 subscribers on YOUTUBE. Proud of his Filipino heritage, Joseph performed at the 17th Annual Festival of Philippine Arts and Culture in August of 2008, playing his MUSIC for the thousands of ears in attendance. In the summer of 2009, Joseph traveled to the Philippines and played his first show overseas at My Brother’s Mustache, a folk bar in Quezon City. Joseph entered Kababayan Superstar, a contest produced by Kababayan LA-18, Southern California’s local FILIPINO news-station, and WON.



In April 2010, Joseph was featured on NBC’s The Ellen Degeneres Show for their Wonderful Web of Wonderment segment, where he performed an acoustic cover of Iyaz’s Replay. Just weeks later, he was invited BACK on The Ellen Degeneres Show, this time as a featured performer, to perform Mike Posner’s new single, Cooler Than Me, which aired nation-wide. Joseph Vincent is currently WRITING new songs, playing shows, and looking to RECORD and get his big break.

Fun Facts:

- Left handed, although I play right handed guitar
- Attending UCI
- The tattoo on my chest is my initials in Alibata (An ancient Filipino Language) which is for my family seeing that my brother has the same initials (JVE) derived from my mom (JE) and my dad (VE)
-My eyebrows tell a story when I sing:)
- Cookies N' Cream is my favorite
- Thinks Disneyland can never get old
- Wants to live in Australia for 10 years in hopes to obtain the accent
- Used to be a chubby kid like Russel from UP
- Love to play basketball
- "The Office": is my new addiction

Haist sobrang crush ko talaga sya. I've been following him at facebook and in Youtube. Here is a sample of his video kung saan kinanta nya ang isa sa mga favorite songs ko today.



And here naman ang mga nakakakilig nyang super cute photos: